τσιβίκι

το, Ν

(παλ. τ.) τσιμπούρι.

[ΕΤΥΜΟΛ. Κατά μία άποψη, η λ. έχει προέλθει από το αρχ. κίμβιξ «φιλάργυρος, μικρολόγος, λεπτολόγος», μέσω ενός αμάρτυρου υποκορ. *κιμβίκιον με τσιτακισμό, ενώ, κατ' άλλη άποψη, από τον τ. τριβίκιον «τσιμπούρι»].